1 Երգողների գլխաւորին. * Իդիթունին։ Դաւիթի Սաղմոս։
Ես ասեցի՝ թէ * իմ ճանապարհները պահեմ լեզուովս մեղանչելից. * իմ բերանին սանձ դնեմ՝ դեռ քանի որ * ամբարիշտն իմ առաջին է։
2* Բերանս փակեցի պապանձուելով. Բարի բանից էլ լուռ կացայ, եւ ցաւս շատ գրգռուեցաւ։
3 Սիրտս ինձանում տաքացաւ. Ես մտածելիս * կրակ էր վառվում. Խօսեցի իմ լեզուովը։
4 Տէր, * ցոյց տուր ինձ իմ վերջը եւ իմ օրերի չափը թէ որքան է, թող իմանամ թէ քանի՜ անցաւոր եմ ես։
5 Ահա թիզի չափով կարգեցիր իմ օրերը, եւ * իմ կեանքի ժամանակը ոչինչի պէս է քո առաջին. * բոլորովին ունայն է ամեն մարդ՝ որքան հաստատ էլ լինի։ (Սէլա։)
6 Միայն * պատկերի պէս է ման գալիս մարդը. Միայն զուր տեղն է հոգս քաշում. * հաւաքում է եւ չգիտէ թէ ով պիտի առնէ այն։
7 Եւ հիմա ի՞նչ բանի սպասեմ, ով Տէր. * իմ յոյսը քեզ վերայ է։
8 Իմ ամեն անօրէնութիւններիցը փրկիր ինձ. Ինձ * յիմարի նախատինքը մի շինիր։
9* Ես լուռ եմ կենում, իմ բերանը չեմ բանում, * որովհետեւ դու արիր։
10* Քո պատուհասը հեռացրու ինձանից. Ես քո ձեռքի զարնելովը փչացայ։
11 Երբոր յանդիմանութիւնով խրատում ես մարդին իր անօրէնութիւնների համար. Ապա նորա գեղեցկութիւնը ոչնչացնում ես ինչպէս * ցեցից. Իրաւի որ ունայն է ամեն մարդ։ (Սէլա։)
12 Տէր, լսիր իմ աղօթքը, եւ իմ աղաղակին միտք դիր. Իմ արտասուքին լուռ մի կենար. * որովհետեւ ես քո առաջին պանդուխտ եմ եւ հիւր * ինչպէս որ իմ ամեն հայրերը։
13* Թոյլ տուր ինձ զուարթանամ, * որ տակաւին չեմ գնացել եւ ոչնչացել։