1 Տեսէք թէ Հայրն ինչպիսի սէր շնորհեց մեզ, * որ Աստուծոյ որդիք կոչուինք, սորա համար աշխարհքը չէ ճանաչում մեզ, * որ նորան չ’ճանաչեց։ 2 Սիրելիներ, * հիմա Աստուծոյ որդիք ենք, եւ * տակաւին յայտնուած չէ թէ ինչ պիտի լինենք. Բայց գիտենք թէ, երբոր նա կ’յայտնուի, * նորան նման կ’լինենք, * որովհետեւ կ’տեսնենք նորան ինչպէս որ է։
3* Եւ ամեն ով որ այս յոյսն ունի իրանում, սրբում է իր անձն ինչպէս որ նա սուրբ է։ 4 Ամեն ով որ մեղք է գործում, նա անօրէնութիւն էլ է անում, եւ * մեղքն է անօրէնութիւնը։ 5* Եւ գիտէք որ նա յայտնուեցաւ * որ մեր մեղքերը վեր առնէ. Եւ * նորանում մեղք չ’կայ։ 6 Ամեն ով որ նորանում մնում է՝ չէ մեղանչում. Եւ * ամեն ով որ մեղանչում է, չէ տեսել նորան եւ ոչ էլ ճանաչել նորան։ 7 Մանկունք, * ոչ ոք ձեզ չ’խաբէ. * նա որ արդարութիւն է անում, արդար է, ինչպէս Նա էլ արդար է։ 8* Եւ նա որ մեղք է անում, սատանայիցն է. Որովհետեւ սատանան հէնց սկզբիցը մեղանչում է, նորա համար յայտնուեցաւ Աստուծոյ Որդին, * որ սատանայի գործերը քանդէ։ 9* Ամեն ով որ Աստուածանից է ծնուած, մեղք չէ անում. * որովհետեւ նորա սերմը նորանում մնում է, եւ չէ կարող մեղանչել, որովհետեւ Աստուածանից է ծնուած։ 10 Սորանով են յայտնի Աստուծոյ Որդիքը եւ սատանայի որդիքը։
* Ամեն ով որ արդարութիւն չէ անում, նա Աստուածանից չէ, եւ * ոչ էլ նա՝ որ իր եղբօրը չէ սիրում։ 11* Որովհետեւ սա է պատուիրանքը, որ սկզբիցը լսեցիք, * որ իրար սիրենք։ 12 Ոչ թէ այնպէս ինչպէս որ * Կայէնն էր չարիցը եւ իր եղբօրն սպանեց. Եւ ի՞նչու համար սպանեց նորան, որովհետեւ իր գործերը չար էին եւ իր եղբօրինը արդար։ 13 Մի զարմանաք, եղբարքս, * եթէ աշխարհքս ատէ ձեզ։ 14* Մենք գիտենք որ մահիցը ի կեանք փոխուեցանք. Որովհետեւ եղբայրներին սիրում ենք. Բայց * ով որ չէ սիրում եղբօրը, մնում է մահի մէջ։ 15* Ամեն ով որ իր եղբօրն ատում է, մարդասպան է * եւ գիտէք որ ամեն մարդասպան յաւիտենական կեանք չ’ունի հաստատուած իրանում. 16* Սորանով գիտացինք [Քրիստոսի] սէրը, որ նա իր անձը տուաւ մեզ վերայ. Եւ մենք պարտենք մեր եղբայրների վերայ դնել մեր անձերը։ 17* Ով որ այս աշխարհքի ապրանքն ունենայ, եւ տեսնէ իր եղբայրը կարօտ մի բանի, եւ իր գութը փակէ նորանից, * ի՞նչպէս Աստուծոյ սէրը բնակուած կ’լինի նորանում։ 18 Որդեակներ, * չ’սիրենք խօսքով եւ ոչ էլ լեզուով, այլ գործով եւ ճշմարտութիւնով։
19* Եւ սորանով ենք ճանաչում թէ ճշմարտութիւնիցն ենք, եւ նորա առաջին ի հանդէս բերենք մեր սրտերը. 20 Որ * եթէ մեր սիրտը մեղադրէ մեզ, այլ Աստուած մեր սրտիցն աւելի մեծ է եւ ամեն բան գիտէ։ 21 Սիրելիներ, եթէ մեր սրտերը չ’մեղադրեն մեզ, * համարձակութիւն ունինք առ Աստուած։ 22 Եւ * ինչ որ խնդրենք կ’առնենք նորանից. Որովհետեւ նորա պատուիրանքները պահում ենք, եւ * նորա առաջին հաճոյ եղածները անում ենք։ 23* Եւ սա է նորա պատուիրանքը, որ հաւատանք նորա Որդի Յիսուս Քրիստոսի անունին, եւ * իրար սիրենք, * ինչպէս նա պատուիրանք տուաւ մեզ։ 24* Եւ նա որ նորա պատուիրանքները պահում է, * մնում է նորանում եւ նա սորանում. * եւ սորանից գիտենք թէ բնակվում է մեզանում՝ այն Հոգուցը որ տուաւ մեզ։