1 Եւ Եղիուսը շարունակելով ասեց.
2 Մի փոքր համբերիր, որ քեզ սովորեցնեմ, որովհետեւ դեռ էլ խօսք կայ Աստուծոյ համար։
3 Ես իմ գիտութիւնը հեռուից պիտի սկսեմ, եւ իմ Արարչին պիտի արդարութիւն ընծայեմ։
4 Որովհետեւ իմ խօսքը սուտ չէ. Քեզ մօտ մէկ գիտութեամբ կատարեալը կայ։
5 Ահա Աստուած հզօր է, բայց չի արհամարհիլ. * հզօր է սրտին զօրութեամբը։
6 Նա ամբարշտին չի ապրեցնիլ, եւ նեղեալներին իրաւունքը կտայ։
7* Նա ետ չի քաշիլ արդարից իր աչքերը, այլ * թագաւորների հետ նորանց աթոռի վերայ էլ կդնէ յաւիտեան, եւ նորանք կբարձրանան։
8 Եւ * եթէ նորանք շղթաներով կապուած լինին, եւ բռնուին թշուառութեան լարերով,
9 Այն ժամանակ կյայտնէ նորանց իրանց գործքը, եւ իրանց յանցանքը, որ իրանց բարձրացրել էին։
10 Եւ * նա կբանայ նորանց ականջը խրատի, եւ կպատուիրէ որ դառնան իրանց ամբարշտութիւնիցը։
11 Եթէ լսեն եւ հնազանդեն, * իրանց օրերը բարիքով կվերջացնեն, եւ իրանց տարիները՝ զուարճութիւնով։
12 Բայց եթէ չլսեն, սրով կանցնեն, եւ կմեռնեն առանց հասկացողութեան։
13 Եւ սրտով կեղծաւորները * բարկութիւն կդիզեն. Չեն աղաղակիլ, երբոր նորանց կապէ։
14* Նորանց անձը կվախճանուի երիտասարդութիւնում, եւ նորանց կեանքը՝ իգացողների հետ։
15 Իսկ նա աղքատին կազատէ իր թշուառութիւնումը, եւ բռնութեան միջոցով կբանայ նորանց ականջը։
16 Քեզ էլ կհանէր նեղութեան երախիցը * մի ընդարձակ տեղ, ուր որ նեղութիւն չկայ, եւ * քո սեղանի վերայ դրուածը * պարարտալի կլինէր։
17 Բայց դու լիքն ես անզգամների դատողութեամբը. Դատաստանն ու իրաւունքը բռնելու են քեզ։
18 Որ մի գուցէ բարկութիւնը քեզ հրապուրէ ծաղրելու. Այն ժամանակ * մեծ փրկանքը քեզ չի ազատիլ։
19* Մի՞թէ նա մի բանի տեղ կդնէ քո հարստութիւնը, ոչ ոսկին եւ ոչ մի զօրաւոր ոյժը։
20 Մի փափաքիր այն գիշերին, որ ժողովուրդներին կտեղահանէ։
21 Զգուշացիր, որ * չդառնաս դէպի ամբարշտութիւն, որովհետեւ դու * սորան աւելի ընտրեցիր նեղուելուց։
22 Տես՝ Աստուած բարձր է իր զօրութիւնովը. * ո՞վ կայ նորան պէս սովորեցնող։
23 Ո՞վ որոշեց նորա համար նորա ճանապարհը, եւ ո՞վ կհամարձակուէ ասել. Անիրաւութիւն արիր։
24 Միտք արա, որ * մեծարես նորա գործքը, որոնք մարդիկ օրհներգել են։
25 Ամեն մարդ նորանով հիանում է, մարդս հեռուանց է նկատում։
26 Ահա Աստուած մեծ է, եւ * մենք չգիտենք, * նորա տարիների թիւը անքննելի է։
27 Որովհետեւ նա քաշում է * ջուրի կաթիլները. Նորանք էլ անձրեւ են թափում մռայլիցը.
28* Որ տեղում են ամպերը, առատօրէն ածում մարդկանց վերայ։
29 Մանաւանդ եթէ մէկը հասկանայ ամպերի տարածուիլը, նորա վրանների ճարճատմունքը։
30* Ահա տարածում է իր վերայ լոյսը, եւ ծովի արմատներովը ծածկում է։
31 Որովհետեւ * դորանցով է դատում ազգերին եւ * կերակուր շնորհում՝ առատօրէն։
32 Նա իր ձեռքերումը ծածկում է կայծակը, եւ պատուիրում է նորան դէպի նշանը։
33* Նորա մասին լուր է տալիս նորա շառաչիւնը. Խաշինքն անգամ նորա վեր կենալը գիտեն։