1 Լաւ է * մի չոր պատառը՝ խաղաղութիւնով, քան թէ մի տուն լիքը մորթուած ոչխար՝ կռիւով։
2 Իմաստուն ծառան կտիրէ * նախատինք բերող որդիի վերայ. Եւ եղբայրների մէջ ժառանգութեան բաժին կառնէ։
3* Արծաթի համար հալոց կայ եւ ոսկիի համար՝ քուրայ, բայց սիրտերը քննողը Տէրն է։
4 Չարագործը ականջ է դնում անիրաւ շրթունքների, ստախօսը լսում է կորստական լեզուին։
5* Աղքատին ծաղր անողը նորա Արարչին է անարգում, * ձախորդութեան վերայ ուրախացողը անպատիժ չի մնալ։
6* Ծերերի պսակը որդկանց որդիքն են, եւ որդկանց պարծանքը՝ իրանց հայրերը։
7 Տխմարին չի վայելիլ բարձրախօս շրթունքները, ո/ւր մնաց որ ազնուականին՝ ստախօս շրթունքը։
8* Ընծան պատուական քար է ունեցողին համար. Ուր որ էլ դառնայ՝ յաջողվում է։
9* Յանցանքը ծածկողը բարեկամութիւն ուզող է, բայց * խօսքը կրկնողը մտերիմ բարեկամներին կբաժանէ։
10 Յանդիմանութիւնը աւելի է ազդում խոհեմին, քան թէ հարիւր հարուածը՝ յիմարին։
11 Միշտ ապստամբութիւն է ուզում չարը, բայց մի անգութ պատգամաւոր կուղարկուի նորան։
12 Լաւ է * մարդիս մի ձագերը կորցրած արջ պատահէ, եւ ոչ թէ յիմարն իր յիմարութեան ժամանակ։
13* Լաւութեան փոխարէն ով որ չարութիւն հատուցանէ նորա տանիցը չարիքը չի հեռանալ։
14 Ջրի արձակման նման է կռիւի սկիզբը. Բայց * վէճը չբորբոքուած դու ետ քաշուիր։
15* Անզգամին արդարացնողը, եւ արդարին անզգամ անողը, երկուսն էլ զզուելի են Տիրոջը։
16 Ի՞նչ պէտք է յիմարի ձեռքին իմաստութիւն առնելու գինը, քանի որ խելք չունի։
17* Ամեն ժամանակ սիրող է բարեկամը, եւ եղբայրը նեղ օրուան համար է ծնուած։
18* Պակասամիտ մարդը ձեռքը երաշխաւորութեան կտայ, եւ գրաւ կլինի իր ընկերի առաջին։
19 Յանցանքը սիրող է կռիւ սիրողը, * իր դուռը բարձրացնողը կործանման է ման գալիս։
20 Ծուռ սրտի տէրը բարութիւն չի գտնիլ, եւ * լեզուն ծռողը չարութեան մէջ կընկնի։
21* Յիմարը տրտմութիւն է իր ծնողի համար, եւ տխմարի հայրը չի ուրախանալ։
22* Ուրախ սիրտը օգտակար է ինչպէս դեղ, * բայց կոտրած սիրտը ոսկորները կչորացնէ։
23 Ամբարիշտը կաշառքը ծոցիցն առնում է, * որ ծռէ իրաւունքի ճանապարհները։
24* Իմաստութիւնը հասկացողի առաջին է, բայց յիմարի աչքերի համար՝ աշխարհքի ծայրումը։
25* Յիմար որդին տրտմութիւն է իր հօր համար, եւ դառնութիւն իր ծնողի համար։
26* Արդարի վերայ էլ տուգանք դնել լաւ չէ, նաեւ իշխաններին ծեծել՝ ուղղութեան համար։
27* Իր խօսքերը զսպողը գիտութիւն գիտէ. Եւ ծանրաբարոյ մարդը խոհեմ է։
28* Յիմարն էլ լռելով իմաստուն կհամարուի, եւ իր շրթունքը խփողը՝ հանճարեղ։