Հովել 1

Մարախների պատիժը օրինակ է Տիրոջ օրուայ։ Գանգատ և խնդրուածք։

1 Տիրոջ խօսքը, որ եղաւ Փաթուէլի որդի՝ Յովէլին։

2 Լսեցէք այս, ով ծերեր, եւ ականջ դրէք, ով երկրի բոլոր բնակիչներ, * այսպիսի բան եղե՞լ է արդեօք ձեր օրերին, եւ կամ ձեր հայրերի օրերին։ 3* Սորա մասին պատմեցէք ձեր որդկանցը, եւ ձեր որդիքն իրանց որդկանցը, եւ նորանց որդիքը ուրիշ սերունդի։ 4* Խառնիճից մնացածը մորեխը կերաւ, եւ մորեխից մնացածը ջորեակը կերաւ, եւ ջորեակից մնացածը երեւիլը կերաւ։

5 Զարթնեցէք, ով արբածներ, եւ լացէք եւ ողբացէք, ով ամեն գինի խմողներ, քաղցուին համար * որ կտրուել է ձեր բերանիցը։ 6 Որովհետեւ մի ազգ է վեր եկել իմ երկրի վերայ՝ * զօրաւոր եւ անթիւ, * նորա ատամները առիւծի ատամներ են, եւ մատակ առիւծի ժանիքներ ունի։ 7* Նա իմ որթը աւերեց, թզենիս կոտրատեց, բոլորովին պլոկեց ու դէն գցեց. Նորա ուռերը սպիտակացան։

8* Ողբա կոյսի պէս, * որ քուրձով գօտեւորուած է իր երիտասարդութեան տիրոջ վերայ։ 9 Հացի ընծան եւ նուէրը * կտրուել է Տիրոջը տանիցը, սուգ են անում Տիրոջը ծառայող քահանաները։ 10 Արտը աւերուել է, * երկիրը սուգ է անում, որ աւերուել է ցորենը, * չորացել քաղցուն, թոռոմել իւղը։

11* Ամաչեցէք, ով երկրագործներ. Ողբացէք, ով այգեգործներ, ցորենին համար եւ գարիին համար որ փչացել է արտի բերքը։ 12* Որթը չորացել է, եւ թզենին թոռոմել, նռնենին, արմաւենին էլ եւ խնձորենին՝ արտի բոլոր ծառերը չորացել են. Որովհետեւ * ցամաքել է ուրախութիւնը մարդկանց որդիներիցը։

13* Գօտեւորուեցէք քուրձով եւ սուգ արէք, ով քահանաներ, ողբացէք, ով սեղանի սպասաւորներ, եկէք՝ գիշերը քուրձերով անցրէք, ով իմ Աստուծոյ սպասաւորները, որ խափանուել է ձեր Աստուծոյ տանիցը * հացի ընծան եւ նուէրը։ 14* Ծոմ սրբեցէք, * հանդէս կանչեցէք. Ժողովեցէք ծերերին՝ * երկրի բոլոր բնակիչներին ձեր Տէր Աստուծոյ տունը եւ աղաղակեցէք Տիրոջը։

15* Վա՜յ այն օրին, որովհետեւ * մօտ է Տիրոջ օրը. Եւ իբրեւ աւերմունք է գալիս Ամենակարողի կողմից։ 16 Ահա մեր աչքի առաջին կտրուել է կերակուրը, մեր Աստուծոյ տանիցը՝ * ուրախութիւնն ու ցնծութիւնը։ 17 Սերմերը փտել են հողի կոշտերի տակին, ամայացել են շտեմարանները, քանդուել՝ ամբարները, որ խորշակահար է եղել ցորենը։ 18* Ինչպէս են հեծում անասունները, շշկլուել են արջառների հօտերը, որովհետեւ արօտ չկայ նորանց համար, ոչխարների հօտերն էլ տանջվում են։ 19* Դէպի քեզ եմ աղաղակում, ով Տէր, որ * կրակը կերել է անապատի արօտները, եւ բոցը այրել է դաշտի բոլոր ծառերը։ 20 Դաշտի անասուններն էլ են * քեզ մտիկ տալիս, որ * չորացել են ջրերի վտակները, եւ կրակը այրել է անապատի արօտները։