1 Իմաստութիւնը * շինեց իր տունը, տաշեց նորա եօթը սիւները.
2* Մորթեց իր մսացուները, խառնեց * իր գինին, նաեւ պատրաստեց իր սեղանը.
3 Նա ուղարկեց * իր աղախիններին, * կանչում է * քաղաքի բարձր տեղերի գլխին.
4* Ով որ պարզամիտ է, թող այստեղ քաշուի. Եւ պակասամիտին ասում է.
5* Եկէք կերէք իմ հացիցը, եւ խմեցէք իմ խառնած գինիիցը։
6 Թողեցէք յիմարութիւնը, եւ ապրեցէք. Եւ վարուեցէք խոհեմութեան ճանապարհումը։
7* Ծաղր անողին խրատողը իր վերայ անարգանք է առնում, եւ ամբարշտին յանդիմանողը՝ իր արատը։
8 Ծաղր անողին մի յանդիմանիր, որ քեզ չատէ, * յանդիմանիր իմաստունին, եւ նա քեզ կսիրէ։
9 Գիտութիւն տուր իմաստունին, եւ էլ աւելի իմաստուն կդառնայ. Արդար մարդին սովորեցրու, եւ * նա կաւելացնէ ուսումը։
10* Իմաստութեան սկիզբը Տիրոջ երկիւղն է, եւ Ամենասուրբին ճանաչելը հանճար.
11* Որովհետեւ քո օրերն ինձանով կշատանան, եւ քո կեանքի տարիները կաւելացնես։
12* Եթէ իմաստուն ես, քեզ համար ես իմաստուն. Եթէ ծաղր անող ես, միայն դու ես վնասը քաշելու։
13 Յիմարութիւնը աղաղակող կնկայ պէս կլինի, * անմիտ է եւ մի բան չգիտէ.
14 Եւ նստում է իր տան մուտքումը * քաղաքի բարձր տեղերի աթոռի վերայ.
15 Աղաղակելով ճանապարհի անցուդարձողներին, որ ուղիղ գնում են իրանց ճանապարհները.
16* Ով որ պարզամիտ է, թող այստեղ քաշուի, եւ պակասամիտին ասում է,
17* Գողացուած ջուրերը քաղցր են լինում, եւ ծածուկ հացը՝ ախորժելի։
18 Բայց նա չգիտէ * որ այնտեղ մահացեալներ կան, դժոխքի անդունդներումն են նորա հրաւիրուածները։