Սաղմոսներ 44

Գանգատում է որ Աստուած թող է տուել իր ժողովուրդը։

1 Երգողների գլխաւորին. Կորխի որդկանց Երգ։

Ով Աստուած, մեր ականջներովը լսեցինք. * մեր հայրերը պատմեցին մեզ այն գործը, որ դու գործեցիր նորանց օրերումը՝ այն առաջի ժամանակներումը։

2* Դու քո ձեռքովը հեթանոսներին դուրս հանեցիր եւ նորանց տնկեցիր. Չարչարեցիր ազգերը եւ նորանց փռեցիր։

3 Որովհետեւ * ոչ թէ իրանց սրովը ժառանգեցին երկիրը, եւ ոչ իրանց բազուկը փրկեց իրանց. Այլ քո աջը եւ քո բազուկը եւ քո երեսի լոյսը. * որովհետեւ հաւանեցիր նորանց։

4* Դու ես իմ թագաւորը, ով Աստուած. Հրամայեցիր Յակոբի փրկութիւնների համար։

5 Քեզանով * գետինը գցեցինք մեր թշնամիներին. Քո անունովը կոխ տուինք մեզ դէմ վեր կենողներին։

6 Որովհետեւ ես * իմ աղեղին չեմ յուսացել, եւ իմ սուրը չէ փրկում ինձ։

7 Այլ դու ես փրկում մեզ մեր թշնամիներիցը, եւ * ամօթ ես անում մեզ ատողներին։

8* Աստուծով կպարծենանք ամեն օր, եւ քո անունիցը կգոհանանք յաւիտեան։ (Սէլա։)

9 Բայց հիմա * դէն գցեցիր եւ ամօթ արիր մեզ, եւ չես դուրս գալիս մեր զօրքի հետ։

10* Դու մեզ ետ ես դարձնում թշնամիիցը, եւ մեզ ատողները յափշտակում են մեզ իրանց համար։

11* Դու արիր մեզ՝ որ ոչխարի պէս կերակուր լինինք, եւ * ցրուեցիր մեզ հեթանոսների մէջ։

12* Ծախեցիր քո ժողովուրդը ոչինչ փողով, եւ չհարստացար նորանց գնովը։

13* Դու մեզ նախատինք ես դնում մեր հարեւանների առաջին, ծաղր եւ խայտառակութիւն մեր չորս կողմում լինողների առաջին։

14* Դու մեզ առակ ես դնում հեթանոսների մէջ, եւ * գլուխ շարժելու պատճառ՝ ազգերի մէջ։

15 Ամեն օր իմ նախատինքը իմ առաջին է. Եւ իմ երեսի ամօթը ծածկում է ինձ,

16 Նախատողի եւ հայհոյողի ձայնիցը, * թշնամիին եւ վրէժխնդրի երեսիցը։

17* Այս ամենը եկաւ մեզ վերայ, եւ քեզ չմոռացանք, եւ քո ուխտը չքանդեցինք։

18 Մեր սիրտը ետ չդարձաւ, եւ * մեր գնացքը չծռուեցաւ քո ճանապարհիցը.

19 Թէեւ փշրեցիր մեզ * չագալների տեղումը, եւ * ծածկեցիր մեզ մահի շուքովը։

20 Եթէ մոռացած լինէինք մեր Աստուծոյ անունը, եւ * մեր ձեռքերը մեկնած լինէինք դէպի օտար Աստուած.

21* Չէ՞ որ Աստուած կքննէր այս բանը. Որովհետեւ նա գիտէ սրտի գաղտնիքները։

22* Բայց ամեն օր սպանվում ենք քեզ համար, եւ մորթուելու ոչխարի պէս ենք համարվում։

23* Զարթնիր, ի՞նչու ես քնած, ով Տէր. Վեր կաց, դէն մի գցիր իսպառ։

24* Ի՞նչու ես թագցնում քո երեսը, եւ մոռանում մեր խեղճութիւնը եւ նեղութիւնը։

25 Որովհետեւ * մեր անձը խոնարհուեց հողի մէջ, եւ մեր փորը երկրին կպաւ։

26 Վեր կաց մեզ օգնութեան, եւ փրկիր մեզ քո ողորմութեան համար։