1 Դաւիթի Աղօթք։
Ո՜վ Տէր, լսիր արդարութեան. Մտիկ տուր աղաղակիս, եւ ականջ դիր իմ աղօթքին, որ սուտ շրթունքներից չէ։
2 Թող քո երեսիցը դուրս գայ իմ դատաստանը. Թող քո աչքերը նային ուղղութեան վերայ։
3 Դու փորձեցիր իմ սիրտը և * գիշերումը քննեցիր. Դու * կրակով հալեցրիր ինձ եւ անիրաւութիւն չգտար ինձանում. Ես միտքս դրել եմ՝ որ իմ բերանը պատուիրանազանց չլինի։
4 Մարդկանց գործերի նկատմամբ՝ քո շրթանց խօսքի պէս զգոյշ եմ կենում բռնաւոր ճանապարհներիցը։
5 Հաստատիր * իմ գնացքը քո ճանապարհումը, որ ոտքերս չգլորուին։
6* Ես կանչում եմ քեզ, որ դու լսես ինձ, ով Աստուած. Ականջդ ինձ մօտ դարձրու. Լսիր իմ խօսքերը։
7* Փառաւոր արա քո ողորմութիւնը, ով դու որ յուսացողներին երկում ես նորանցից՝ որ քո աջ ձեռին հակառակ են կենում։
8 Պահիր ինձ ինչպէս * աչքի բիբ, եւ * քո թեւերի շուքի տակ ծածկիր ինձ։
9 Այն ամբարիշտներիցը՝ որ քանդում են ինձ. Իմ անձի թշնամիներիցը, որ չորս կողմովս պաշարում են ինձ։
10 Նորանք փակում են * իրանց պարարտ սիրտը, եւ իրանց բերանովը * ամբարտաւանութիւն են խօսում։
11 Հիմա մեր գնացքի * չորս կողմովը պատում են մեզ. Եւ * իրանց աչքերը դրած են, որ մեզ գետնի վերայ գցեն։
12 Նորանք նման են առիւծի, որ ցանկանում է գիշատել. Եւ առիւծի ձագին, որ ծածուկ տեղերումը նստած է։
13 Վեր կաց, Տէր, առ նորան առաջը. Նորան գետնի վերայ գցիր. Եւ իմ անձը ապրեցրու ամբարիշտների ձեռքիցը * քո սրովն։
14 Քո ձեռքովն, ով Տէր, ապրեցրու մարդկանցիցը՝ այս աշխարհքի մարդկանցիցը, * որ նորանց բաժինը այս կեանքումն է. Եւ լցնում ես նորանց փորը քո գանձերովը, որ նորանց որդիներն էլ կշտացած են, եւ մնացածը թողում են իրանց երեխաներին։
15 Բայց ես * արդարութիւնով կտեսնեմ քո երեսը, եւ երբոր արթնանամ, կկշտանամ * քո նմանութիւնովը։