1 Ի՜նչպէս է Տէրըամպով պատել Սիօնի աղջկանը իր բարկութիւնովը, նա * երկնքից գցեց երկրի վերայ * Իսրայէլի փառքը, եւ * չյիշեց իր ոտների պատուանդանը իր բարկութեան օրը։
2 Տէրը խորտակեց * առանց խնայելու Յակոբի բոլոր բնակարանները, քանդեց իր բարկութիւնովը Յուդայի աղջկայ ամրոցները, տափովը տուաւ, ապականեց * թագաւորութիւնն ու նորա իշխանները։
3 Նա իր բորբոքած բարկութիւնովը փշրեց Իսրայէլի բոլոր եղջիւրը, * ետ դարձրեց նորա աջ ձեռքը թշնամիի երեսիցը, եւ վառուեցաւ * կրակի բոցի պէս Յակոբի մէջ՝ կերաւ շուրջանակի։
4* Իր աղեղը լարեց թշնամիի պէս, կանգնեց իր աջովը նեղիչի նման, եւ կոտորեց բոլոր * աչքի հաճելի բաները. Կրակի պէս իր բարկութիւնը Սիօնի աղջկերանց վրանի մէջն ածեց։
5 Տէրը * թշնամիի պէս եղաւ, կործանեց Իսրայէլին, * կործանեց նորա բոլոր պալատները, փչացրեց նորա բերդերը, եւ շատացրեց Յուդայի աղջկայ մէջ ողբն ու կոծը։
6* Հարստահարեց այգիի պէս իր ցանգը, նորա ժողովատեղին փչացրեց, Տէրը * մոռացրեց Սիօնի մէջ տօնը եւ շաբաթը, եւ անարգեց իր բարկութեան ցասումովը թագաւորին ու քահանային։
7 Տէրը մերժեց իր սեղանը, զզուեց իր սրբարանիցը, յանձնեց թշնամիի ձեռքը նորա պալատների պարիսպները. * ձայն տուին Տիրոջ տանը տօնի օրուայ պէս։
8 Տէրը խորհեց Սիօնի աղջկայ պարիսպը քանդել, * քաշեց լարը, ետ չդարձրեց իր ձեռքը կործանելուց, պատնէշն ու պարիսպը սուգ անել տուաւ, միասին տրտմեցին։
9 Տափը մտան նորա դռները. Նա * փչացրեց ու փշրեց նորա նիգերը, նորա * թագաւորն ու նորա իշխանները ազգերի մէջ են. * օրէնք չկայ. * նորա մարգարէներն էլ չեն տեսիլք գտնում Տիրոջից։
10* Հողի վերայ նստել են՝ լռել են Սիօնի աղջկայ ծերերը. * փոշի բարձրացրին իրանց գլխի վերայ, * քուրձեր հագան, իրանց գլուխը գետինը իջեցրին Երուսաղէմի կոյսերը։
11* Աչքերս մաշուեցան արտասուքով, * աղիքներս բորբոքուել են, * լեարդս գետինը թափուեցաւ իմ ժողովրդի աղջկայ բեկման համար, * երեխաներն ու կաթնակերները քաղաքի հրապարակներումը նուաղելիս։
12 Իրանց մայրերին ասում են. Ո՞ւր է ցորենն ու գինին, քաղաքի հրապարակներումը վիրաւորուածների պէս նուաղելիս, եւ իրանց հոգին իրանց մայրերի գրկումը աւանդելիս։
13 Քեզ ի՞նչ վկայեմ, * քեզ ի՞նչ օրինակ բերեմ, ով Երուսաղէմի աղջիկ, քեզ ի՞նչ նմանութիւն բերեմ որ քեզ մխիթարեմ, ով Սիօնի կոյս աղջիկ. Որ քո կոտրածը մեծ է ծովի պէս, ո՞վ կբժշկէ քեզ։
14* Քո մարգարէքը քեզ համար սուտ ու անհամ տեսիլքներ տեսան, * քո անօրէնութիւնը բաց չարին, որ քո գերութիւնը ետ դարձնէին, եւ քեզ համար սուտ պատգամներ ու մոլորութիւններ տեսան։
15* Ծափ են տալիս քեզ վերայ բոլոր * ճանապարհով անցնողները, սուլում են եւ * իրանց գլուխը շարժում Երուսաղէմի աղջկայ վերայ ասելով, Սա՞ է այն քաղաքը, որին ասում էին՝ * Գեղեցկութեան կատարելութիւն, * Բոլոր երկրի ուրախութիւն։
16* Իրանց բերանը բաց արին քեզ վերայ քո բոլոր թշնամիները, սուլեցին եւ ատամ կրճտեցին ու ասեցին. * Կուլ տուինք. Հէնց սա է մեր սպասած օրը. Գտանք, * տեսանք։
17 Տէրը կատարեց * իր խորհածը, լրացրեց իր խօսքը որ պատուիրեց առաջի օրերից. * քանդեց եւ չխնայեց, եւ * ուրախացրեց քեզ վերայ քո թշնամիին. Բարձրացրեց քո նեղիչների եղջիւրը։
18 Նորանց սիրտն աղաղակեց դէպի Տէրը. Ով Սիօնի աղջկայ * պարիսպ, գետի պէս * արտասուք թափիր ցերեկ ու գիշեր, քեզ դադար մի տար, աչքիդ բիբը թող չհանգստանայ։
19 Վեր կաց * աղաղակիր գիշերով՝ պահերի սկզբումը. * սիրտդ ջրի պէս թափիր Տիրոջ երեսի առաջին, դէպի նորան բարձրացրու ձեռներդ քո երեխաների հոգիների համար, որոնք * սովից նուաղում են * բոլոր փողոցների գլխին։
20 Նայիր, ով Տէր, եւ տես, ո՞ւմ ես այսպէս արել. Մի՞թէ * կանայք իրանց պտուղը՝ գրկած երեխաներին ուտեն. * Տիրոջ սրբարանումը սպանուի՞ն քահանան ու մարգարէն։
21* Գետնի վերայ պառկեցին դրսումը տղան ու ծերը. Իմ կոյսերն ու իմ երիտասարդները սրով ընկան, սպանեցիր քո բարկութեան օրումը, * մորթեցիր, չխնայեցիր։
22* Տօնի օրուայ պէս կանչեցիր իմ վախերը շուրջանակի. Եւ Տիրոջ բարկութեան օրը չեղան պրծնող ու ազատուող, * ինչ որ գրկել ու մեծացրել էի, իմ թշնամին նորանց բնաջինջ արաւ։