1 Եւ Յոբը պատասխանելով ասեց.
2 Ես սորանց նման շատ բաներ եմ լսել, դուք ամենքդ * ձանձրացուցիչ մխիթարողներ էք։
3 Մի՞թէ վերջ կայ դարտակ խօսքերին, կամ թէ քեզ ի՞նչ է գրգռում որ պատասխանես։
4 Ես էլ ձեզ նման կխօսէի, եթէ ձեր հոգին իմ հոգիի տեղը լինէր. Ձեզ դէմ խօսքեր կշարադրէի, եւ * գլուխս կշարժէի ձեզ վերայ.
5 Ձեզ կքաջալերէի իմ բերանովը, եւ իմ շրթունքների շարժումը կսփոփէր։
6 Թէ խօսեմ էլ՝ ցաւս չի փարատուիլ. Եւ լռեմ էլ՝ ի՞նչ կգնայ ինձանից։
7 Բայց հիմա նա ինձ հոգնեցրել է. Դու ամայի ես արել իմ բոլոր ընտանիքը։
8 Դու ինձ խորշոմացրել ես, սա վկայութիւն է դառել. Եւ իմ նիհարութիւնն ինձ դէմ վեր է կացել, երեսիս յանդիմանում է ինձ։
9* Նորա բարկութիւնը պատառում է եւ թշնամանում ինձ դէմ. * նա կրճատում է ինձ վերայ իր ատամներովը, իբրեւ իմ * թշնամի սրել է աչքերը ինձ դէմ։
10* Իրանց բերանը բացել են ինձ վերայ. * նախատինքով խփում են ծնօտներիս, * մէկտեղ ժողովուել են ինձ դէմ։
11* Աստուած ինձ մատնել է անզգամին, եւ ինձ գցել է չարերի ձեռքը։
12 Հանգիստ էի ես, բայց նա ինձ փշուր փշուր արաւ, եւ բռնեց վզիցս ու ջախջախեց ինձ, եւ * ինձ նշան շինեց իրան համար։
13 Ինձ շրջապատեցին նորա աղեղնաւորները, նա ճղոտում է իմ երիկամունքներն ու չէ խնայում. Լեղիս գետինն է թափում։
14 նա ինձ պատառում՝ պատառ պատառ է անում. Քաջազունի պէս ինձ վերայ է յարձակվում։
15 Քուրձ փակցրի ես իմ մորթի վերայ, եւ իմ * եղջիւրը հողով աղտոտեցի։
16 Երեսս կարմրոտել է լալուցս. Եւ արտեւանունքիս վերայ մահուան ստուեր կայ,
17 Թէեւ ձեռքերումս անօրէնութիւն չկայ, եւ աղօթքս մաքուր է։
18 Երկի՜ր, մի ծածկիր իմ արիւնը. Եւ * թող տեղ չլինի իմ աղաղակին։
19 Հէնց հիմա էլ ահա * երկնքումն է իմ վկան, եւ իմ փաստաբանը բարձրերումն է։
20 Ինձ ծաղր անողներն իմ բարեկամներն են. Իմ աչքն արտասվում է դէպի Աստուած.
21* Որ վճռէր մարդիս համար Աստուծոյ դէմ, եւ մարդի որդիին՝ իր ընկերի դէմ։
22 Որովհետեւ այս մի քանի տարիները կվերջանան, եւ * ես կգնամ այն ճանապարհը, որով ետ չեմ դառնալ։