1 Եւ Եհովան ասեց Մովսէսին. Վեր կաց այստեղից դու եւ * այն ժողովուրդն որ Եգիպտոսի երկրիցը հանեցիր, և գնա այն երկիրը՝ որի համար երդում արի Աբրահամին, Իսահակին եւ Յակոբին՝ ասելով. * Քո սերունդին պիտի տամ նորան։ 2 Եւ * քո առաջին մէկ հրեշտակ կուղարկեմ. Եւ * դուրս կանեմ Քանանացին, Ամորհացին, Քետացին, Փերեզացին, Խեւացին եւ Յեբուսացին. 3* Կաթ ու մեղր բղխող երկիրը. * որովհետեւ ես ձեր մէջը վեր չեմ գնալ, նորա համար որ դու մի * խստապարանոց ժողովուրդ ես. Մի գուցէ * քեզ ճանապարհումը բնաջինջ անեմ։
4 Եւ ժողովուրդը լսեց այս խիստ խօսքը եւ * սուգ արին. Եւ * ոչ մէկն իր զարդն իր վերայ չդրաւ. 5 Որովհետեւ Եհովան ասել էր Մովսէսին. Ասիր Իսրայէլի որդիներին. Դուք մի խստապարանոց ժողովուրդ էք. Եթէ մէկ րոպէ * ձեր մէջը վեր գնալու լինիմ, ձեզ * բնաջինջ կանեմ. Եւ հիմա ձեր վերայից ձեր զարդերը վեր առէք, որ * իմանամ, թէ ձեզ ինչ պիտի անեմ։ 6 Եւ Իսրայէլի որդիքն իրանց զարդերը հանեցին Քորեբ սարի մօտ։
7 Եւ Մովսէսն առաւ խորանը, եւ բանակիցը դուրս բանակիցը հեռու կանգնեցրեց նորան եւ * նորա անունը՝ Ժողովքի խորան դրաւ. Եւ ամեն ով որ * Եհովային խնդրում էր, բանակիցը դուրս էր գնում ժողովքի խորանի մօտ, որ բանակիցը դուրս էր։ 8 Եւ Մովսէսը խորանը գնալիս բոլոր ժողովուրդը վեր էր կենում եւ ամեն մէկն * իր վրանի դրանը կանգնում, եւ Մովսէսի ետեւիցը մտիկ տալիս հայում. Մինչեւ որ նա խորանն էր մտնում։ 9 Եւ հէնց որ Մովսէսը խորանն էր մտնում՝ ամպի սիւնը իջնում էր. Եւ խորանի դրանը կանգնում, եւ * Եհովան Մովսէսի հետ խօսում էր։ 10 Եւ բոլոր ժողովուրդը տեսնում էր ամպի սիւնը խորանի դրանը կանգնած. Եւ բոլոր ժողովուրդը վեր էր կենում, եւ ամեն մէկն իր վրանի դրան * երկրպագութիւն էր անում։ 11 Եւ * Եհովան խօսում էր Մովսէսի հետ դէմ առ դէմ, ինչպէս մի մարդ իր բարեկամի հետ կխօսէ. Եւ Մովսէսը բանակն էր դառնում. Բայց նորա ծառան * Նաւէի որդի Յեսու պատանին խորանի միջիցը չէր հեռանում։
12 Եւ Մովսէսն ասեց Եհովային. Նայիր՝ * դու ասում ես ինձ. Հանիր այս ժողովուրդը. Բայց դու ինձ չիմացրիր, թէ ում ես ինձ հետ ուղարկելու. Եւ դու ասեցիր. * Քեզ ճանաչում եմ քո անունովը, եւ իմ առաջին շնորհք գտար։ 13 Եւ հիմա աղաչում եմ, * եթէ քո առաջին շնորհք գտայ՝ խնդրեմ * ինձ իմացրու քո ճանապարհները՝ որ ճանաչեմ քեզ, որ քո առաջին շնորհք գտնեմ. Եւ տես որ այս ազգը * քո ժողովուրդն է։ 14 Եւ նա ասեց. * Իմ երեսը պիտի գնայ, եւ ես * քեզ կհանգստացնեմ։ 15 Եւ Մովսէսն ասեց նորան. * Եթէ քո երեսը մեզ հետ չգնայ, մեզ այս տեղից մի հանիր։ 16 Եւ ինչո՞վ պիտի գիտացուի, թէ շնորհք գտայ քո առաջին ես եւ քո ժողովուրդը. * չէ՞ որ քո մեզ հետ գնալովը. Եւ այսպէս * ես եւ քո ժողովուրդը երկրի երեսի վերայ եղած բոլոր ժողովուրդներիցը կգերազանցենք։
17 Եւ Եհովան ասեց Մովսէսին. * Այս բանն էլ կանեմ որ ասեցիր, որովհետեւ իմ առաջին շնորհք գտար. Եւ ես քեզ ճանաչում եմ քո անունովը։ 18 Եւ նա ասեց. * Աղաչում եմ՝ քո փառքը ցոյց տուր ինձ։ 19 Եւ Եհովան ասեց. * Իմ բոլոր բարութիւնը քո առջեւից պիտի անցկացնեմ, եւ Եհովայի անունը քո առաջին պիտի կանչեմ, եւ որին որ * ողորմեմ կողորմեմ, եւ որի վերայ որ գթամ կգթամ։ 20 Եւ ասեց. Դու իմ երեսը չես կարող տեսնել. Որովհետեւ * մարդ չէ կարող ինձ տեսնել եւ ապրել։ 21 Եւ Եհովան ասեց. Ահա ինձ մօտ մի տեղ կայ. Եւ այդ ժայռի վերայ կանգնիր. 22 Եւ կլինի որ իմ փառքն անցկենալիս, քեզ * ժայռի խոռոչի մէջ կդնեմ, եւ * քեզ իմ ձեռքովը կը ծածկեմ, մինչեւ որ ես անցնեմ. 23 Յետոյ իմ ձեռքը վեր կառնեմ, եւ իմ ետեւը կտեսնես, բայց * իմ երեսը չի տեսնուիլ։