1 Երգողների գլխաւորին. * Մի ապականիր եղանակով. Դաւիթի Երգ։
Իրաւի՞ մունջ արդարութիւն կխօսիք, ուղիղ դատաստան արէք, ով մարդկանց որդիք։
2 Ընդհակառակը՝ սրտով անօրէնութիւն էք գործում. * ձեր ձեռքի անիրաւութիւնը կշռով բաժանում էք երկրի մէջ։
3* Ամբարիշտները մօր արգանդիցը ծուռ են. Որովայնիցը մոլորուած են սուտ խօսողները։
4* Նորանց թոյնը նման է օձի թոյնի. Ինչպէս * խուլ իժ, որ իր ականջը խփում է,
5 Որ չլսէ կախարդների ձայնին՝ այն թովչին որ վարպետութեամբ թովում է։
6 Ով Աստուած, փշրիր * նորանց ատամները իրանց բերանումը. Եւ առիւծների մեծ ակռաները ջարդիր, ով Տէր։
7* Հալուին նորանք ինչպէս ջուր որ անդադար գնում է, եւ երբոր նետ գցեն՝ թող լինին իբր բթացած։
8 Խխունջի պէս լինին որ հալվում է գնալիս. * կնոջ վիժածի պէս՝ որ արեւը չտեսնան։
9 Դեռ ձեր կաթսաները վառուած փուշի տաքութիւնը չիմացած՝ թէ հումը թէ այրուածը, * մրրկիցը տարուին։
10* Արդարն ուրախ կլինի երբոր վրէժխնդրութիւնը կտեսնէ. * իր ոտները կլուանայ ամբարշտի արիւնովը։
11 Եւ * մարդիկ կասեն. Իրաւի որ վարձք կայ արդարի համար, իրաւի որ կայ Աստուած՝ * դատաւոր երկրի վերայ։