Եբրայեցիս 4

Քրիստոնեաները հանգիստը կ’ստանան հաւատքով։ Մեր մեծ քահանայապետ Յիսուսով կարող ենք համարձակօրէն գնալ շնորհքի աթոռի առաջը։

1* Ուրեմն վախենանք, մի գուցէ երբէք նորա հանգստի մէջ մտնելու խոստմունքը մնալիս, ձեզանից մէկը պակասած գտնուի։ 2 Որովհետեւ մենք էլ ենք աւետիքն առել ինչպէս եւ նորանք. Բայց նորանց օգուտ չ’բերաւ աւետիքի քարոզութեան խօսքը, որովհետեւ չ’խառնուեցաւ հաւատքի հետ լսողների մէջ։ 3* Բայց մենք հաւատացեալքս մտնում ենք այն հանգստի մէջ, ինչպէս ասեց թէ * Ինչպէս երդում արի իմ բարկութիւնումը, թէ պիտի չ’մտնեն իմ հանգստի մէջ. Թէեւ գործերն աշխարհքի սկզբիցը կատարուած էին։ 4 Որովհետեւ մէկ տեղ * եօթներորդ օրուայ համար այսպէս է ասում. Եւ Աստուած եօթներորդ օրումը հանգիստ առաւ իր բոլոր գործերիցը։ 5 Եւ այս տեղ դարձեալ ասում է թէ Պիտի չ’մտնեն իմ հանգստի մէջ։ 6 Արդ որովհետեւ մնում է որ մի քանիսը նորա մէջ մտնեն, * եւ նորանք որ առաջուց աւետիքն առան, չ’մտան անհաւատութեան պատճառով. 7 Կրկին ուրիշ օր է հաստատում. Այսօր Դաւիթով ասելով այնքան ժամանակներից յետոյ. Ինչպէս որ ասուեցաւ * Այսօր եթէ նորա ձայնը լսէք մի խստացնէք ձեր սրտերը։ 8 Որովհետեւ եթէ Յեսուն նորանց հանգստի մէջ էր տարել, նորանից յետոյ ուրիշ օրի համար էլ չէր խօսիլ։ 9 Ուրեմն մնում է մի հանգստանալ Աստուծոյ ժողովրդի համար։ 10 Որովհետեւ նորա հանգիստը մտնողը, ինքն էլ հանգստացաւ իր գործերիցը. Ինչպէս Աստուած էլ իրաններիցը։ 11 Ուրեմն ջանանք այն հանգստի մէջ մտնելու. * որ մի գուցէ մէկը նոյն անհաւատութեան օրինակի պէս ընկնի։ 12 Որովհետեւ Աստուծոյ խօսքը * կենդանի է եւ զօրաւոր եւ * ամեն երկսայրի * սուրից աւելի կտրուկ է, եւ թափանցում է մինչեւ շունչի եւ ոգու եւ յօդուածների եւ ծուծի բաժանուիլը. Եւ * քննող է սրտի մտքերը եւ խորհուրդները։ 13* Եւ չ’կայ մի արարած աներեւոյթ նորա երեսից. * բայց ամենն էլ մերկ եւ բաց է նորա աչքերի առաջին որի հետ է մեր բանը։

14* Արդ որովհետեւ մեծ Քահանայապետ ունինք * երկինքներովն անցած՝ Աստուծոյ Որդին Յիսուսին, * պինդ բռնենք դաւանութիւնը։ 15* Որովհետեւ ոչ թէ այնպիսի քահանայապետ ունինք որ չ’կարողանայ մեր տկարութիւններին հետ կարեկից լինիլ. * այլ մի այնպիսին, որ ամեն բանով փորձուած մեր նմանութեամբ, * բայց առանց մեղքի։ 16* Ուրեմն համարձակութիւնով մօտենանք շնորհքի աթոռին, որ ողորմութիւն ընդունենք եւ շնորհք գտնենք պատշաճ ժամանակին օգնելու։