1 Ի՞նչու համար են խռովութիւն անում * հեթանոսները, եւ ազգերը՝ ունայն մտածում։
2 Երկրի թագաւորները վեր են կենում, եւ իշխաններն իրար հետ խորհուրդ են անում Տիրոջ դէմ եւ նորա * Օծեալի դէմ թէ
3* Կոտրենք նորանց կապանքները, եւ դէն գցենք նորանց չուանները մեզանից։
4* Երկնքումը բնակողը * ծիծաղում է, Տէրը ծաղրում է նորանց։
5 Այն ժամանակ նա կխօսի նորանց հետ իրան բարկութիւնովը, եւ իրան սրտմտութիւնովը կշփոթեցնէ նորանց։
6 Ես օծեցի իմ թագաւորին իմ սուրբ * Սիօն սարի վերայ։
7 Կպատմեմ հրամանը. Տէրն ասեց ինձ. * Դու իմ որդին ես, ես այսօր ծնեցի քեզ.
8* Խնդրիր ինձանից, եւ ես հեթանոսները քեզ ժառանգութիւն կտամ, եւ երկրի ծայրերը՝ քեզ ստացուածք։
9* Երկաթի գաւազանով կջարդես նորանց, եւ * բրուտի ամանի պէս կփշրես նորանց։
10 Եւ հիմա, ով թագաւորներ, խոհեմացէք, եւ խրատուեցէք, ով երկրի դատաւորներ։
11 Վախով ծառայեցէք * Տիրոջը, եւ * դողալով ցնծացէք։
12 Որդիին համբուրեցէք, որ չբարկանայ, եւ դուք չկորչիք ճանապարհումը. Որովհետեւ նորա * բարկութիւնը շուտով կվառուի. * երանի այն ամենին որ նորան են յուսացած։