Հովնան 2

Յովնանի աղօթքը և ազատուիլը։

1 Եւ Յովնանը աղօթք արաւ իր Տէր Աստուծուն ձկան փորիցը. 2 Եւ ասեց. * Իմ նեղութիւնիցը կանչեցի դէպի Տէրը, եւ նա ինձ պատասխանեց. Անդունդի փորիցը աղաղակեցի, եւ դու լսեցիր իմ ձայնը։ 3* Եւ դու ինձ գցեցիր անդունդը՝ ծովերի մէջ. Եւ հեղեղներն ինձ պաշարեցին. * քո բոլոր կոհակները եւ ալիքները անց էին կենում ինձ վերայով։ 4* Եւ ես ասեցի՝ Ես վռնտուած եմ քո աչքի առաջից, սակայն էլի պիտի նայեմ * քո սուրբ տաճարին։ 5* Ինձ շրջապատեցին ջրերը մինչեւ հոգիս, անդունդն ինձ պաշարել էր, կնիւն գլխիս փաթաթուեցաւ։ 6 Ես սարերի հիմանց մօտն իջայ, երկիրն իր նիգերովը ետեւիս էր յաւիտեան. Բայց դու իմ կեանքը * հանեցիր կորուստիցը, ով իմ Տէր Աստուած։ 7 Հոգիս ինձ վերայ նուաղելիս՝ յիշեցի Տիրոջը, եւ * իմ աղօթքը քեզ մօտ հասաւ քո սուրբ տաճարը։ 8* Փուչ ունայնութիւնների նայողները իրանց լինելու ողորմութիւնը թողում են։

9 Բայց ես * օրհներգութեան ձայնով քեզ զոհ պիտի մատուցանեմ. Արած խոստմունքս պիտի կատարեմ. * փրկութիւնը Տիրոջն է։ 10 Եւ Տէրը հրամայեց ձկանը. Եւ նա Յովնանին փսխեց ցամաքը։